Omówiliśmy już dość szczegółowo budowę wszechświata:

https://jesu.pl/category/nwo-polityka-ziemia-plaska-olbrzymy

Wiemy, że ziemia jest kołem, ma niebiosa rozciągnięte w formie namiotu. Nad niebiosami są wody. Mamy kilka poziomów nieba, wojska duchowe, wiele stworzeń, które widzimy i tych, o których nie mamy pojęcia.

Wszystko jest niesamowicie, przepięknie skonstruowane. Teraz przejdźmy do opisów biblijnych przedstawiających miejsca duchowe i fizyczne tego, co jest pod ziemią.

Jezioro Ognia

Bestia i fałszywy prorok zostają wrzuceni do jeziora ognia płonącego siarką:

„I schwytane zostało zwierzę, a potem fałszywy prorok, który czynił wobec niego znaki, przez które zwiódł tych, którzy przyjęli znamię/znak zwierzęcia/bestii i czczących/kłaniających się jego podobiźnie/obrazowi — obaj zostali wrzuceni żywcem do jeziora ognia płonącego siarką” – Objawienie 19:20.

Diabeł, który zwodził narody, zostaje wrzucony do jeziora ognia i siarki:

„A diabeł, który ich zwodził, został wrzucony do jeziora ognia i siarki, gdzie przebywa bestia i fałszywy prorok i będą męczeni dniem i nocą po eony eonów” – Objawienie 20:10.

Śmierć i Hades zostały wrzucone do jeziora ognia:

„Śmierć i Hades zostały wrzucone do jeziora ognia, to jest druga śmierć – jezioro ognia” – Objawienie 20:14.

Postacie, które nie są zapisane w księdze życia, czeka jezioro ognia:

„I jeśli ktoś nie został znaleziony w Księdze Życia, jako zapisany, został wrzucony do jeziora ognia” – Objawienie 20:15.

Jezioro ognia to miejsce kary dla postaci duchowych i postaci ludzkich(objawienie 21:27). Po wypełnieniu kary następuje druga śmierć, czyli całkowite wymazanie postaci z życia.

Do jeziora ognia trafiają:

postacie duchowe: diabeł (szatan), bestia, fałszywy prorok, śmierć i hades.
postacie ludzkie: wszyscy, których imiona nie są zapisane w Księdze Życia Baranka, zostają wrzuceni do jeziora ognia. Wymienieni są: niewierzący, bezbożni, mordercy, cudzołożnicy, czarownicy/truciciele, bałwochwalcy i kłamcy – ich „częścią będzie jezioro, które płonie ogniem i siarką”:

„Zwycięzca odziedziczy wszystko i będę mu Bogiem, a on będzie Mi synem. Tchórzliwym/bojaźliwym i niewierzącym/nieufnym i czyniącym obrzydliwości i mordercom i rozpustnikom i czarownikom/farmakologii/trucicielom i bałwochwalcom i wszelkim kłamcom — ich działem będzie jezioro płonące ogniem i siarką; to jest śmierć druga” – Objawienie 21:7-8.

Gehenna / Ogień piekielny

Za co ludzie trafiają do Gehenny:

„Lecz Ja wam mówię: każdy, kto gniewa się (bez przyczyny/bez powodu/na próżno) na swego brata, podlega sądowi. Kto powie swemu bratu: raka/głupi/głupcze, podlega sanhedrynowi. A kto powie: głupi/tępy/niedorzeczny, podlega ogniowi Gehenny” – Mateusza 5:22.

„Jeśli twoje oko cię gorszy, wyrwij je i wyrzuć od siebie. Lepiej jest wejść do życia z jednym okiem, niż mając dwoje oczu być wrzuconym do Gehenny ognia” – Mateusza 18:9.

W Gehennie płonie ogień nieugaszony:

„Jeśli twoja ręka cię gorszy, odetnij ją. Lepiej jest wejść do życia ułomnym, niż mając obie ręce pójść do Gehenny w ogień nieugaszony” – Marka 9:43-44.

Do Gehenny trafiają postacie ludzkie:

„Jeśli twoje prawe oko cię gorszy, wyłup je i odrzuć. Lepiej stracić jeden z członków, niż całe ciało miałoby być wrzucone do Gehenny” – Mateusza 5:29.

„A jeśli twoja prawa ręka cię gorszy, odetnij ją i odrzuć. Lepiej jest, by zginęła jedna część ciała, niż aby całe ciało zostałoby wrzucone do Gehenny” – Mateusza 5:30.

Gehenna to miejsce, gdzie ginie zarówno dusza, jak i ciało:

„Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz nie mogą zabić duszy. Raczej bójcie się Tego, który może zniszczyć i duszę, i ciało w Gehennie” – Mateusza 10:28.

Synowie Gehenny:

„Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy. Przemierzacie morze i ląd, by pozyskać jednego wyznawcę, a gdy nim zostanie, czynicie go synem Gehenny dwukrotnie gorszym, niż wy” – Mateusza 23:15.

Gehenna wiąże się bezpośrednio z sądem:

„Węże! Plemię żmijowe! Jakże uciekniecie przed wyrokiem/sądem Gehenny?” – Mateusza 23:33.

„Lecz pokażę wam, kogo macie się bać: bójcie się Tego, który po śmierci ma moc wrzucić do Gehenny. Tak, mówię wam – Tego się bójcie” – Łukasza 12:5.

„ I język jest ogniem; język jest światem nieprawości umieszczonym wśród naszych członków; plami całe ciało i rozpala koło naturalnych skłonności, (sam) rozpalony przez Gehennę” – Jakuba 3:6.

Gehenna (gr. γέεννα / hebr. גֵּי־הִנֹּם Gê Hinnóm) oznaczała Dolinę Hinnoma – miejsce na południe od Jerozolimy, gdzie w czasach Starego Testamentu składano ofiary z dzieci dla Molocha (Jer 7:31). Później spalano tam zwłoki zwierząt, odpady miasta, a także ciała zmarłych przestępców.

Chrystus używa słowa Gehenna 11 razy (np. Mt 5:22, Mk 9:43). Mówiąc do Izraelitów używał znanego im określenia: Gehenna, aby pokazać, co czeka ludzi, którzy świadomie odrzucili Boga.

Otchłań (Abyss)

Otchłań to więzienie, w którym szatan ma zostać uwięziony na tysiąc lat:

„I ujrzałem anioła zstępującego z nieba, trzymającego klucz do otchłani/abyssu i wielki łańcuch w ręce. Pochwycił smoka, węża starodawnego – to jest diabła i szatana – i związał go na tysiąc lat. Wrzucił go do otchłani/abyssu, zamknął i zapieczętował, by już nie zwodził narodów…” – Objawienie 20:1–3.

Władcą otchłani jest anioł o imieniu Abaddon – Apollyon:

„Mają nad sobą króla, anioła otchłani/abyssu; po hebrajsku nazywał się Abaddon, a po grecku miał imię Apollon” – Objawienie 9:11.

Bestia wychodzi z otchłani:

„Zwierzę/bestia, które zobaczyłeś, było i go nie ma, i ma wyjść z otchłani/abyssu, aby pójść na zagładę; i zdziwią się mieszkańcy ziemi, których imiona nie są zapisane na zwoju życia od założenia świata, gdy zobaczą zwierzę/bestię, że było, nie ma go, lecz będzie”– Objawienie 17:8.

Demony boją się tego miejsca:

„I prosiły Go, aby im nie nakazał odejść do otchłani/abyss” – Łukasza 8:31.

Otchłań w Starym Testamencie:

„A ziemia była pustkowiem i chaosem, a ciemność była nad otchłanią (tehom)” – Rodzaju 1:2.

Otchłań (abyssos) to duchowa czeluść, bezdenna przepaść, więzienie dla złych postaci duchowych.

Hades

Chrystus ma klucze Hadesu:

„…i żyjący. Byłem umarły, lecz oto żyję na wieki wieków i mam klucze śmierci i Hadesu (ᾅδης, Strong G86)” – Objawienie 1:18.

Śmierć i Hades wrzucone do jeziora ognia:

„A śmierć i Hades (ᾅδης, Strong G86) wrzucono do jeziora ognia. To jest druga śmierć” – Objawienie 20:14.

Hades wyda umarłych na sąd:

„I wydało morze umarłych, którzy w nim byli, i śmierć, i Hades (ᾅδης, Strong G86) wydały umarłych, którzy w nich byli, i zostali osądzeni…” – Objawienie 20:13.

Hades – miejsce męki bogacza:

„A gdy umarł również i bogacz, został pochowany. I w Hadesie (ᾅδης, Strong G86), cierpiąc męki, podniósł oczy swoje…” – Łukasz 16:22–23.

Bramy Hadesu nie przemogą Kościoła:

„Ty jesteś Piotr, a na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy Hadesu (ᾅδης, Strong G86) go nie przemogą” – Mateusza 16:18.

Chrystus nie został w Hadesie (proroctwo):

„Bo nie zostawisz Mojej duszy w Hadesie (ᾅδης, Strong G86) ani nie dasz swojemu Świętemu oglądać skażenia” – Dzieje 2:27.

Chrystus nie pozostał w Hadesie (wypełnienie powyższego proroctwa):

„Nie został bowiem pozostawiony w Hadesie (ᾅδης, Strong G86), ani ciało Jego nie uległo rozkładowi” – Dzieje 2:31.

Hades to grecka nazwa, a Szeol, to hebrajska nazwa miejsca, gdzie przebywają dusze po śmierci ciała ludzkiego. Jest to miejsce przejściowe między śmiercią ciała, a Sądem Bożym.

Szeol

Jak żywy zstąpi do Szeolu:

„Niech nie zstąpi moje życie do Szeolu (שְׁאוֹל, Strong H7585), niech nie zstąpi moja dusza w dół” – Psalm 30:4 (BW).

Bóg wybawia od Szeolu:

„Lecz Bóg wyzwoli moją duszę z mocy Szeolu (שְׁאוֹל, Strong H7585), gdyż mnie przyjmie” – Psalm 49:16.

Niebo w górze – Szeol w dole:

„Choćbyś wzbił się wysoko jak orzeł… stamtąd ściągnę cię w dół – do Szeolu (שְׁאוֹל, Strong H7585)” – Amos 9:2.

Szeol przedstawiony jest jako miejsce, gdzie nie ma życia, radości, ani uwielbienia Boga:

„Bo Szeol (שְׁאוֹל, Strong H7585) Cię nie wysławia, śmierć Cię nie chwali, ci, którzy zstępują do grobu, nie ufają Twojej wierności” – Izajasz 38:18.

Pan zsyła do Szeolu i wyprowadza:

„Pan uśmierca i ożywia, wprowadza do Szeolu (שְׁאוֹל, Strong H7585) i wyprowadza” – 1 Samuela 2:6.

Dusza zstępuje do Szeolu w smutku:

„W bólu pójdę do mojego syna, do Szeolu (שְׁאוֹל, Strong H7585)” – Rodzaju 37:35.

Wielcy i wpływowi ludzie nie unikną śmierci – „zgiełk i wrzawa” – cała ludzka chwała i rozrywka znikają:

„Szeol (שְׁאוֹל, Strong H7585) rozszerza swoją gardziel, otwiera szeroko usta swoje – i zstąpi do niego dostojność jego, i zgiełk jego, i wrzawa jego, i ci, którzy się w nim weselą” – Izajasz 5:14.

Tartar

Więzienie dla złych postaci duchowych:

„Jeśli bowiem Bóg nie oszczędził aniołów, którzy zgrzeszyli, ale strącił ich do Tartaru (ταρταρόω, Strong G5020) i wydał łańcuchom ciemności, aby byli zachowani na sąd…” – 2 List Piotra 2:4.

„A oto strącony jesteś do krainy umarłych, na samo dno przepaści” – Izajasza 14:15.

Słownik oblubienicy podaje: Tartar – najniższa część Hadesu, miejsce największej kary.

Podsumowanie

Jezioro ognia i Gehenna, to dwa różne określenia tego samego miejsca ostatecznej kary. Chrystus używał określenia Gehenna, by dotrzeć z jasnym przekazem do Izraelitów, a Jan używa: jezioro ognia, by przemówić do ludzi językiem apokaliptycznej symboliki. Oba terminy wskazują na miejsce odbywania kary i całkowitego unicestwienia postaci. Trafiają tam ci, którzy zostali potępieni w sądzie Bożym.
Otchłań (abyssos) to duchowa czeluść, bezdenna przepaść, więzienie dla złych postaci duchowych.
Hades to grecka nazwa, a Szeol, to hebrajska nazwa miejsca, gdzie przebywają dusze po śmierci ciała ludzkiego. Jest to miejsce przejściowe między śmiercią ciała, a Sądem Bożym.
Tartar – miejsce przetrzymywania upadłych aniołów. Możliwe, że to samo co Otchłań.