Jest jeden grzech, który Bóg traktuje bardzo poważnie:

„Oświadczam wam, wszystkie grzechy będą synom ludzkim przebaczone, nawet oczernianie/bluźnierstwa(987), ilekroć by się ich dopuścili. Kto by jednak oczerniał/zbluźnił(987) przeciwko Duchowi Świętemu, nie ma przebaczenia w (tym) eonie, lecz podlega eonowemu sądowi” – Marek 3:28-29.

Wyraz 987 oznacza:

Biblehub.com:

bluźnić, zniesławiać, przeklinać, mówić źle.
oczerniać; zwłaszcza mówić bezbożnie – zniesławiać, drwić, obrażać.

Słownik papierowy Stronga:

znieważać, oczerniać, bluźnić,
być przedmiotem wyrzutów, obelg, skarg.

Wiemy już, że bluźnierstwo, znieważanie, rzucanie bezpodstawnych oskarżeń, przeklinanie, oczernianie Ducha Świętego jest grzechem niewybaczalnym.

Grzeszyć przeciwko Duchowi Świętemu

„Czy wy sami nie wiecie, że jesteście świątynią(3485) Boga i że Duch Boga mieszka w was? Jeśli ktoś zniszczy(5351) świątynię Boga, Bóg zniszczy(5351) jego; bo świątynia Boża(3485) jest święta i tym właśnie jesteście” – 1 Koryntian 3:16-17.

Słowo 5351 oznacza:

Biblehub.com:

Grecki czasownik „phtheiró” przede wszystkim wyraża ideę spowodowania ruiny lub zepsucia. Jest ono używane w Nowym Testamencie do opisania zarówno fizycznego zniszczenia, jak i moralnego lub duchowego zepsucia. Termin ten może oznaczać proces rozkładu lub degradacji, niezależnie od tego, czy chodzi o przedmioty materialne, charakter moralny, czy integralność duchową.
Zepsuć, zbezcześcić, zniszczyć.

Słownik papierowy Stronga:

psuć, niszczyć,
odwodzić wierzących od wiedzy i świętości, w których powinni trwać,
skorumpowany.

Duch Święty, jest Postacią Duchową służącą Bogu. Wykonuje różne zadania.

W powyższym wersecie mamy informację, że każdy człowiek, który służy prawdziwemu Bogu, walczy o prawdę biblijną, walczy o zbawienie, jest objęty ochroną Ducha Świętego. Jest częścią świątyni Bożej. Kto deprawuje świątynię Bożą, niszczy ją, działa przeciwko Duchowi świętemu.

Jak można niszczyć świątynię Bożą?

Kto świadomie sieje kłamstwa, znając prawdę, niszczy świątynię Boga.

W Liście do Galacjan, mamy wymienione cechy takiej osoby: kłótnie, spory, zazdrość, złość, irytacja, podżeganie, rywalizacja, podziały (1370) i rozłamy to tylko niektóre z cech, które nie podobają się Bogu. Ludzie, którzy to czynią, NIE odziedziczą Królestwa Bożego, co oznacza, że NIE osiągną zbawienia, działają przeciwko Duchowi Świętemu.

„Teraz są oczywiste uczynki ciała: niemoralność płciowa, nieczystość moralna, rozwiązłość, bałwochwalstwo, czary, nienawiść, spory, zazdrość, wybuchy gniewu, samolubne ambicje, spory, rozłamy(1370), zazdrość, pijaństwo, hulanki i wszystko inne podobny. Ostrzegam was przed tymi rzeczami – tak jak ostrzegałem was wcześniej – że ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, nie odziedziczą królestwa Bożego” – Galacjan 5:19-21.

Słowo 1370 oznacza.

Biblehub.com:

Termin „dichostazja” odnosi się do stanu podziału lub niezgody, często sugerując podział na przeciwstawne frakcje lub partie. W Nowym Testamencie jest ono używane do opisania niezgody i braku jedności, które mogą powstać we wspólnocie, szczególnie w gronie wierzących. Często kojarzona jest z uczynkami ciała i przeciwstawiana jedności i harmonii, jakie powinny charakteryzować wspólnotę chrześcijańską.
podział, bunt, rozłam.

Słownik papierowy Stronga: niezgoda, rozłam.

Osoby odpowiedzialne za podżeganie, wymyślanie oskarżeń, dzielenie ludzi na grupy, działają przeciw Duchowi Świętemu, ponieważ rozbijają zbór, kościół należący do Ducha Świętego.

Pytanie tylko, czy robią to świadomie, czy z głupoty i zazdrości?

Jeśli świadomie dokonują podział na grupy, to mamy działanie przeciwko Duchowi Świętemu. Ponieważ każdy podział, to wywieranie sporów, podburzanie jednych na drugich, obmawianie sług Chrystusa, osłabianie ducha innych, oraz doprowadzanie do ich upadku duchowego.

Przykład letniego człowieka

„Znam twoje czyny/działania, że ani zimny/pozbawiony gorącej wiary(5593), ani gorący/żarliwy(2200) nie jesteś. Obyś był zimny albo gorący.
A tak, że letni/zmienny(5513) jesteś i ani gorący, ani zimny, zamierzam cię odrzucić/zwymiotować(1692) z ostrza miecza Mojego/z ust(4750) Moich” – Objawienie 3:15-16.

Kim jest osoba letnia?

„Ty mówisz, że jestem bogaty/obfitujący w cnoty chrześcijańskie i w dobra wieczne(4145) i wzbogaciłem się/uzyskałem wieczne dobra duchowe, błogosławieństwa(4147), i niczego mi nie potrzeba, a nie wiesz, że ty jesteś nieszczęśliwy/cierpiący udręki i godzien pożałowania/nędzny, i proszący o jałmużnę/pozbawiony honoru, wpływów, pozycji(4434) i ślepy/ślepy na umyśle, i nagi/odkryty/odsłonięty” – Objawienie 3:17.

Osoba letnia to były sługa Boga. Wierzy, że ma liczne błogosławieństwa, gwarantowane miejsce w niebie i cnoty duchowe.

Jednak…

Werset siedemnasty opisuje taką osobę bardzo negatywnie. Często prosi o jałmużnę – pieniądze, nie ma honoru, jest nieszczęśliwa i naga, czyli wszyscy wokół widzą jej grzechy.

„Jeśli twój brat zgrzeszy przeciwko tobie, idź i powiedz mu o jego winie, między tobą a nim sam na sam. Jeśli cię usłucha, pozyskasz swojego brata. A jeśli nie usłucha, zabierz ze sobą jeszcze jednego lub dwóch, aby na zeznaniu dwóch lub trzech świadków można było ustalić każdą okoliczność. Jeśli nie zwróci na nie uwagi, powiedz o tym kościołowi. Jeśli nawet Kościoła nie zważa, niech będzie dla was jak poganin i celnik” – Mateusza 18:15-17.

Tu nie ma żartów. Taka osoba jest bardzo niebezpieczna.

Dlaczego?

Bo działa przeciwko Duchowi świętemu. Rozbija zgromadzenie należące do Ducha świętego.

Przeczyta j czytelniku historię Jezabel i jej wyznawców: https://objawieniejana.pl/jezabel-okrutny-duch-demoniczny

„Jak szczęśliwy jest ten, kto nie chodzi za radą niegodziwych, nie stoi na ścieżce z grzesznikami i nie siedzi w towarzystwie szyderców! Zamiast tego ma upodobanie w pouczeniach Pana i rozmyśla o nich dzień i noc. Jest jak drzewo zasadzone nad płynącymi strumieniami, które wydaje owoc w swoim czasie, a jego liść nie więdnie. Cokolwiek zrobi, prosperuje. Bezbożni nie są tacy; zamiast tego są jak plewy, które wiatr rozwiewa. Dlatego bezbożni nie staną na sądzie, ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych. Bo Pan czuwa nad drogą sprawiedliwych, lecz droga bezbożnych prowadzi do zagłady” – Psalm 1:1-6.

Mamy też historię sporu pomiędzy Barnabą i Pawłem:

Pokłócili się tak ostro, że rozstali się. Barnaba zabrał ze sobą Marka i odpłynął na Cypr. Paweł wybrał Sylasa i odszedł, po tym jak bracia polecili go łasce Pana:

„Doszło przy tym do ostrego nieporozumienia, tak iż się rozstali ze sobą: Barnaba wziął marka i odpłynął na Cypr. Paweł zaś wybrawszy Sylasa został przekazany łasce Boga przez braci”- Dzieje Apostolskie 15:39-40.

Żaden z nich jednak nie podzielił zgromadzenia…