Jesu.pl

Walczymy o wiarę raz przekazaną świętym/apostołom

Jak naprawdę nazywała się Mama Chrystusa?

Mariam, Maria

W Starym Testamencie imię „Miryam” (מִרְיָם) nosiła siostra Mojżesza i Aarona. W Nowym Testamencie w grece, przyjmuje ono postać Μαριάμ (Mariam) lub Μαρία (Maria). To imię nosiła Mama Chrystusa.

Zobaczmy, co mówi Biblia i co mówią ogólne źródła.  

1 – Hebrajskie imię „Miryam”

Znaczenie hebrajskiego „Miryam” jest niepewne. Podaje się kilka hipotez.

Oto one:

  1. „Gorycz” (od rdzenia מרר – marar, „być gorzkim”);
  2. „Bunt” (od rdzenia מרה – marah, „być krnąbrnym”);
  3. „Umiłowana” (od egipskiego rdzenia mr – „kochać”).

Imię Miriam jest tradycyjnie rozumiane jako: „gorzka” lub „zbuntowana”, choć może również oznaczać: „ukochany” lub „spragniony dziecka”. 

W czasach, gdy tłumaczono Septuagintę, hebrajski tekst zawierał wyłącznie spółgłoski (M‑R‑Y‑M). Samogłoski (czyli „i” czy „a”) dopisali dopiero Masoreci kilkaset lat później(700-850 po Chr.). Stąd mamy trudności z tym imieniem.

Imię מִרְיָם (Miryam / Miriam) można tak rozpisać:

  • מִ (mi) – spółgłoska „m” z „i”,
  • רְ (r) – „r”,
  • יָ (ya) – „j” + „a”,
  • ם (m) – „m” na końcu.

Wymowa: Mir-yam. Grecki zapis to: Μαριάμ (Mariam). 

2 – Forma grecka Mariam

W Nowym Testamencie najważniejszą postacią, która nosiła to imię, jest Mama Chrystusa. Wersety z jej udziałem zawierają zarówno formę Μαριάμ (Mariam) – bliskiej brzmieniu hebrajskiemu, jak i Μαρία (Maria) – które podlega normalnej greckiej odmianie.

Oto wersety, w których występuje imię Mamy Chrystusa. Na ich podstawie, możemy sprawdzić odmianę tego imienia w grece:

„Jakub zrodził Józefa, męża Marias (G3137, dopełniacz), z której narodził się Jesu-s, zwany Chrystusem” – Mateusza 1:16.

 

„Jesu Pomazańca narodzenie było takie: gdy matka Jego Marias (G3137, dopełniacz), została zaręczona Józefowi, przed ich zejściem/pójściem razem, znalazła się w ciąży z Ducha Świętego” – Mateusza 1:18.

 

„A gdy weszli do domu, zobaczyli dziecię z Marias (G3137, dopełniacz), Jego matką. Upadłszy, oddali Mu pokłon/cześć. Potem otworzyli swe skarby i ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę” – Mateusza 2:11.

 

„Czy to nie jest Syn cieśli? Czy Jego matce nie jest na imię Mariam (G3137, nieodmienny), a Jego braciom Jakub, Jozes, Szymon i Juda?” – Mateusza 13:55.

 

„Czy to nie jest ten Cieśla, Syn Marias (G3137, dopełniacz), a brat Jakuba i Jozesa, i Judy, i Szymona? Czyż Jego siostry nie są tu między nami? I gorszyli się Nim” – Marka 6:3.

 

„do dziewicy, która jest zaręczona mężowi o imieniu Józef, z domu Dawida — a dziewicy było na imię Mariam (G3137, nieodmienny)” – Łukasza 1:27.

 

„Wtedy anioł jej powiedział: nie bój się, Mariam (G3137, nieodmienny), znalazłaś bowiem łaskę u Boga” – Łukasza 1:30.

 

„Wtedy Mariam (G3137, nieodmienny) powiedziała do anioła: Jak się to stanie, skoro nie znam męża?” – Łukasza 1:34.

 

„Żeby się dać zapisać razem z Mariam (G3137, nieodmienny), która jest zaręczoną mu kobietą/żoną, będącą w ciąży” – Łukasza 2:5.

 

„Pośpiesznie więc przybyli i znaleźli Mariam (G3137, nieodmienny) oraz Józefa i niemowlę leżące w żłobie” – Łukasza 2:16.

 

„Lecz Mariam (G3137, nieodmienny) zachowywała wszystkie te słowa, rozważając je w swoim sercu” – Łukasza 2:19.

 

„I błogosławił im Symeon i powiedział do Mariam (G3137, nieodmienny), Jego matki: Oto Ten przeznaczony jest na upadek i powstanie wielu w Izraelu oraz na znak, któremu będą się sprzeciwiać” – Łukasza 2:34.

W powyższych wersetach, możemy sprawdzić, jak odmieniano imię mamy Chrystusa:

Przypadek Grecka forma Transliteracja Wersety z imieniem 
Nominativus (Mianownik) Μαρία Maria — (brak wzmianek w NT o mamie Jeszu)
Genitivus (Dopełniacz) Μαρία-ς Maria-s Mt 1:16; Mt 1,18; Mt 2,11; Mk 6,3
Dativus (Celownik) Μαρίᾳ Maria — (brak wzmianek w NT o mamie Jeszu)
Accusativus (Biernik) Μαρία-ν Maria-n — (brak wzmianek w NT o mamie Jeszu)
Vocativus (Wołacz) Μαρία Maria — (brak wzmianek w NT o mamie Jeszu)
Forma nieodmienna Μαριά-μ Maria-m Mt 13:55, Łuk 1:27, 1:30, 1:31, 2:5, 2:16, 2:19, 2:34

3 – Maria czy Mariam?

Jakie mamy argumenty na imię: Maria?

W Nowym Testamencie mamy cztery formy tego imienia:

  • Μαριά-μ (Mariam) – zaczerpnięte z hebrajskiego.
  • Μαρία-ς (Marias) – dodana końcówka „s”.
  • Μαρία-ν (Marian) – dodana końcówka „n”.
  • Μαρία (Maria) – występuje jako podstawowa forma imienia.

Μożemy z tej tabeli wywnioskować, że podstawową formą imienia jest: Maria. To do tej formy dodano końcówki: -s, -m, -n.

Jakie mamy argumenty na imię: Mariam?

Rzeczywista kolejność powstawania imion:

  1. Oryginał to „Miryam” (מִרְיָם) – hebrajskie imię siostry Mojżesza.
  2. Przeniesione do greki jako „Mariam” (Μαριάμ) – najbliższe oryginałowi.
  3. Następnie uproszczone w grece do „Maria” (Μαρία).
  4. „Marias” (Μαρίας) to forma gramatyczna (dopełniacz od „Maria”), a nie osobne imię.

Dlaczego „Maria” nie jest formą podstawową?

Według hebrajskiej interpretacji: „Maria” powstała jako uproszczona wersja „Mariam” – a nie, odwrotnie.

Przykłady takich uproszczeń/zdrobnień:

  • Elisabeth → Lisa.
  • Katarzyna → Kasia.
  • Aleksander → Aleks.
  • Miryam → Mariam → Maria.

W Nowym Testamencie występują obie formy – Mariam i Maria:

Forma Język Funkcja Uwaga
Miryam hebrajski oryginał imię siostry Mojżesza
Mariam grecki transliteracja z hebrajskiego przybliżone brzmienie
Maria grecki / łacina uproszczenie lub zmiana imienia forma grecka, potem łacińska
Marias grecki dopełniacz przypadek gramatyczny od „Maria”

Wnioski

 Mamy przynajmniej trzy możliwości zbadania imienia Mamy Chrystusa.

1 – Pierwsza to ta wynikająca z odmiany imienia, czyli do podstawowej formy Maria, dodawano końcówki: Maria-m, Maria-s, Maria-n. W takiej sytuacji imię mamy Chrystusa było: Maria.

2 – Druga możliwość to Mariam, które bezpośrednio pochodzi od hebrajskiego: Miriam. To od słowa Mariam, powstało słowo Maria, czyli mamy: Miryam → Mariam → Maria. Mariam jest starsze od Maria. W takiej sytuacji imię mamy Chrystusa było: Mariam.

3 – Trzecia możliwość to Miriam. Zapisywać mogli po grecku: Mariam, a odczytywać zgodnie z hebrajskim oryginałem: Miriam.

Tak naprawdę, to nie wiemy, jak nazywano Mamę Chrystusa. Z greckiego wynika, że: Maria. Bo do tej formy dodawano odmianę grecką, czyli greckie końcówki. Z hebrajskich analiz wynika, że imię to brzmiało: Mariam. Mariam mamy również zawarte w odmianie greckiej imienia. I to imię wydaje się najbardziej prawdopodobne.

Co wiemy na pewno?

Ani apostołowie, ani Chrystus nie wysławiali Mamy Chrystusa. Apostołowie nie modlili się do niej, nikt nie robił jej rzeźb, ani obrazów. Za czasów apostołów nie było żadnego bóstwa zwanego: „Matka Boska” ani odmian tej nazwy. Mariam czy Maria była szlachetną kobietą. Została wybrana do zacnej roli. Należy jej się szacunek, ale nie wolno modlić się do niej.

Kult Matki Boskiej powstał wieki po apostołach. Jest to ludzki wymysł. Ani Chrystus ani apostołowie nie modlili się do „Matki Boskiej”. 

Biblia informuje nas, że nie wolno modlić się do obrazów, ani przez obrazy „Matki Boskiej”:

https://jesu.pl/czy-wolno-modlic-sie-do-boga-przez-obrazy-krzyze-figurki

Jest to kult wymyślony i dodany do wierzeń różnych religii. Jedynym pośrednikiem między Bogiem a ludźmi jest Chrystus. Nikt więcej:

„Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jeszu” – 1 Tymoteusza 2:5.

„Kult Maryi” czy „kult Matki Boskiej” został dodany przez ludzi do nauk Chrystusa. A Biblia informuje nas wyraźnie, że tego nie wolno robić. Chrystus przekazał jedne zasady wiary apostołom:

„Umiłowani, zabiegając z całą gorliwością o wasze wspólne zbawienie, uznałem za konieczne napisać do was, aby was zachęcić do walki o wiarę raz na zawsze przekazaną świętym” – Judy 1:3.

Ten zwrot jest bardzo ciekawy: ἅπαξ παραδοθείσῃ πίστει oznacza:

„wiara, która została przekazana raz na zawsze”.

Czyli:

  • wiara została przekazana apostołom definitywnie, nie podlega ciągłemu uzupełnianiu, zmianie czy dalszemu objawieniu,
  • raz – w sensie wystarczająco, ostatecznie,
  • to pełne objawienie dane apostołom, które należy zachować i bronić,
  • Chrystus nie dał uprawnień żadnej religii do zmiany Jego zasad wiary lub do dodawania doktryn do zasad wiary.

Przemyśl to sobie Czytelniku…

 

 

Zapraszam do komentowania, wyrażania swojej opinii:

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *