W grudniu obchodzone jest światowe i religijne święto: Boże Narodzenie.
Zgodnie z ideologią tego święta, urodził się w Betlejem Bóg, stąd nazwa tego święta – „Boże Narodzenie”.
Zobaczmy, co Biblia mówi na temat tego święta.
Pierwszy etap: Chrystus działa w imieniu Boga Ojca
Chrystus został stworzony jako pierwszy. Istniał już przed stworzeniem świata:
„Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat” – Hebrajczyków 1:1-2 (tysiąclatka).
Wynika z tego, że Chrystus nie rozpoczął swojej działalności w momencie narodzin na ziemi. Żył dużo wcześniej jako Postać duchowa w niebie i w imieniu Swojego Ojca stwarzał świat: „przez Niego też stworzył wszechświat”.
Mamy kolejne wersety, mówiące o życiu Chrystusa przed narodzinami w Betlejem:
„Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało” – Jana 1:3 (tysiąclatka).
„bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze.
Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie” – Kolosan 1:16-17 (tysiąclatka).
Te wersety są dobitne, wyraźne, oczywiste. Nie można ich podważyć ani powiedzieć, że w Biblii ich nie ma. Mówią nam, że Chrystus w imieniu Boga lub razem z Bogiem Ojcem stwarzał świat.
Drugi etap: Chrystus działa jako Syn Człowieczy
W swojej działalności na ziemi, Chrystus nie powiedział o sobie: „jestem Bogiem”. Nie ma takich wersetów, dlatego mylna jest nazwa święta: „Boże Narodzenie”.
Jeżeli mielibyśmy trzymać się Słowa Bożego, to należałoby nazwać to święto: „Syna Boga Narodzenie”, „Syna Człowieczego Narodzenie” lub „Pomazańca Narodzenie”.
Chrystus takimi słowami mówił o Sobie:
„A powiadam wam: Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych; a kto się Mnie wyprze wobec ludzi, tego wyprę się i Ja wobec aniołów Bożych. Każdemu, kto mówi jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie przebaczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczone” – Łukasza 12:8-10 (tysiąclatka).
„On ich zapytał: «A wy za kogo Mnie uważacie?» Odpowiedział Mu Piotr: «Ty jesteś Mesjasz». Wtedy surowo im przykazał, żeby nikomu o Nim nie mówili” – Marka 8:29-30 (tysiąclatka).
Pomimo wszystko, że Chrystus był drugą najważniejszą Postacią we wszechświecie, to Sam uniżył się do postaci ludzkiej. Zawsze możemy mówić, że jest Bogiem, jednak uszanujmy uniżenie się Chrystusa, kiedy przebywał w Postaci ludzkiej. Wtedy, nie nazwał Siebie: Bogiem.
„On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił Samego Siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, uniżył Samego Siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci i to śmierci krzyżowej” – Filipian 2:6-8.
Trzeci etap: Chrystus działa jak Bóg
Chrystus po śmierci wrócił do nieba:
„Rzekł do niej Jeszu: «Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: „Wstępuję do Ojca Mego i Ojca waszego oraz do Boga Mego i Boga waszego»” – Jana 20:17 (tysiąclatka).
„a teraz Ty, Ojcze, uwielbij Mnie u Siebie Samego tą chwałą, którą miałem u Ciebie, zanim zaistniał świat” – Jana 17:5.
Jest to kolejny werset przeczący doktrynie Trójcy świętej. Pokazuje niższość Chrystusa wobec Boga Ojca.
Jeżeli Chrystus miałby być jednocześnie Synem i Ojcem, jak mówi religia katolicka, to słowa: „Wstępuję do Ojca Mego” nie miałyby sensu.
Z tego wynikałoby, że Chrystus wstępuje Sam do Siebie?
Syn Boga po wstąpieniu do nieba, dostał wszelką władzę w niebie i na ziemi. Od tej chwili, jako władca, czyli Bóg działa pod Swoim imieniem:
„Wtedy Jeszu podszedł do nich i przemówił tymi słowami: Dana mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi…” – Mateusza 28:18 (tysiąclatka).
Czy nazwa „Boże Narodzenie” jest tylko małą, nieistotną pomyłką?
Proszę pamiętać, że to właśnie diabeł tkwi w szczegółach:
- zmienia literkę w imieniu Chrystusa o prawidłowym imieniu Jeszu/Jesu, a NIE „Jezu”.
- Apostołowie nie znali tego święta, nie praktykowali go. A Biblia mówi, że wiara została tylko raz przekazana świętym: „aby walczyć o wiarę raz przekazaną świętym” – Judy 1:3. Skoro wiara tylko raz została przekazana apostołom, a apostołowie nie znali tego święta, to kto je dodał do zasad wiary raz przekazanej świętym?
- Chrystus nie urodził się 25 grudnia. Nie znamy dokładnej daty urodzin Chrystusa.
- Boże Narodzenie powstało w IV wieku. Dawno po śmierci Apostołów.
- Nigdzie w Biblii nie ma informacji mówiącej, abyśmy czcili narodzenie Syna Boga. Gdyby to było ważne, to na pewno Bóg nakazałby wprowadzić takie święto, jak zrobił to z Pamiątką śmierci Chrystusa: LINK.
- 25 grudnia za Lucjusza Domicjusza Aureliana, cesarza rzymskiego został wprowadzony kult słońca „sol invictus”, jako święto narodzenia niezwyciężonego słońca. Wybrano tę datę prawdopodobnie w celu nawiązania do rzymskiego święta Saturnalii i święta narodzin Słońca Niezwyciężonego (Sol Invictus), obchodzonych w tym samym okresie. Chrześcijaństwo w ten sposób mogło dostosować się do istniejących tradycji, nadając im nowe znaczenie.
Podsumujmy
Co mówi Biblia na temat tego święta?
Boże narodzenie jest świętem religijnym. Nie jest to święto biblijne. Takiego święta nie ma w Biblii. Apostołowie nie obchodzili i nie znali tego święta.
Narodzenie Chrystusa było ważnym wydarzeniem. Warto je wspominać, omawiać zasady wiary, rozmawiać na tematy biblijne. Jednak to nie my decydujemy, jakie uroczystości obchodzić. Decyduje o tym Bóg.
Skoro apostołowie po śmierci Chrystusa, NIE obchodzili tego święta, my również nie powinniśmy.
Zapraszam do komentowania, wyrażania swojej opinii: