Czy Mikołaj Kopernik miał rację, twierdząc, że ziemia krąży wokół słońca?

A może to właśnie Biblia zachowała prawdę, ukazując ziemię jako nieruchomą, ugruntowaną i centralną część stworzenia?

W czasach, gdy nauka i wiara coraz częściej stają naprzeciwko siebie, warto zbadać, co naprawdę mówi Pismo Święte o budowie świata.

Czy słońce się porusza, czy ziemia?

Czy ziemia ma filary i sklepienie?

W tym artykule przeanalizujemy biblijne wersety, porównamy je z heliocentrycznym modelem Kopernika i postawimy pytanie: kto mówi prawdę?

Wcześniej Czytelniku, zapoznaj się lub przypomnij sobie argumenty z pierwszej części: „Czy ziemia jest kulą, czy jest płaska? Co mówi Biblia? – część 1”:

https://jesu.pl/czy-ziemia-jest-kula-czy-jest-plaska-co-mowi-biblia-czesc-1

A więc przejdźmy do czwartego punktu…

4 – Słońce i gwiazdy

Stworzenie słońca, księżyca, gwiazd:

„I rzekł Bóg: niech staną się światła w sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy i były znakami pór, dni i lat” – Rodzaju 1:14.

„I niech będą w sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią. I tak się stało” – Rodzaju 1:15.

Stworzenie większego światła, słońca i mniejszego światła, księżyca:

„I uczynił Bóg dwa wielkie światła: większe światło, aby rządziło dniem, i mniejsze światło, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy” – Rodzaju 1:16.

„I umieścił je Bóg w sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią” – Rodzaju 1:17.

Wyrażenie „w sklepieniu nieba” (בִּרְקִיעַ) oznacza:

wyraz בִּרְקִיעַ (bir-qî-aʿ) to zbitka przyimka בְּ (b-, „w”) + rzeczownik רְקִיעַ (rakiʻa, „sklepienie/domek”).
W hebrajskim przyimek בְּ nigdy nie oznacza „na”, lecz zawsze „wewnątrz” lub „w obrębie” czegoś.
Jest to lokalizacja wewnątrz struktury, a nie powyżej niej.
Ciała niebieskie (słońce, księżyc, gwiazdy) znajdują się w samym firmamencie, nie ponad nim.
Tylko wody znajdują się nad sklepieniem (Rdz 1:7 – „i oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem”).

Słońce porusza się po niebie nad ziemią – od jednego krańca do drugiego:

„Słońce wychodzi jak oblubieniec ze swojej komnaty, cieszy się jak bohater, który biegnie swoją drogą. Od krańca niebios wychodzi i obiega je, aż do drugiego krańca – i nic się nie ukryje przed jego żarem” – Psalm 19:5–7.

Ruch cykliczny, słońce wraca na swoje miejsce – podkreślony ruch okrężny, stały:

„Słońce wschodzi i zachodzi, i znowu śpieszy do miejsca, skąd wschodzi” – Kaznodziei 1:5.

Słońce może być zatrzymane przez Boga – nie jest siłą niezależną:

„On rozkazuje słońcu, i nie wschodzi; i na gwiazdy pieczęć kładzie” – Hioba 9:7.

Opis sugeruje, że te ciała mają realne, fizyczne światło:

„Słońce się zaćmi, gdy wzejdzie, a światło księżyca nie zabłyśnie” – Izajasza 13:10.

5 – Czy Kopernik miał rację? Czy ziemia jest nieruchoma?

Werset ten jest kluczowy dla biblijnego modelu – ziemia nie obraca się, lecz słońce wykonuje bieg:

„Słońce zatrzymaj się nad Gibeonem, a ty, księżycu, nad doliną Ajjalon! I zatrzymało się słońce, i księżyc stanął…” – Jozuego 10:12–13.

Porównanie: Biblijny model vs. Model Kopernika

Element	Biblia – geocentryczny model	Kopernik – heliocentryczny model
Ziemia	Nieruchoma, ugruntowana, nie porusza się (Psalm 104:5, 1 Krn 16:30)	Krąży wokół słońca i obraca się wokół własnej osi
Słońce	Porusza się po niebie (Psalm 19:6–7, Kazn 1:5)	Nieruchome, w centrum Układu Słonecznego
Księżyc	Rządzi nocą, również się porusza (Rodzaju 1:16)	Krąży wokół Ziemi
Niebiosa	Rozciągnięte jak namiot nad ziemią (Iz 40:22, Ps 104:2)	Ciała poruszają się w nieskończonej przestrzeni
Kluczowe wydarzenie	Słońce i księżyc zostały zatrzymane (Jozuego 10:13)	Ruch słońca jest pozorny, to ziemia się obraca
Model	Ziemia w centrum, przykryta sklepieniem	Słońce w centrum, Ziemia to jedna z planet

Biblia opisuje nieruchomą ziemię, poruszające się słońce i księżyc oraz firmament nad ziemią. Jest to obraz zgodny ze strukturą zaprojektowaną przez Boga.

Kopernik, opierając się na obliczeniach matematycznych i astronomii, odwrócił ten obraz – głosząc, że to ziemia krąży wokół słońca.

6 – Jak umieszczona jest ziemia?

Ziemia nie opiera się fizycznie na niczym widocznym:

„Rozciąga północ nad pustką/nicością, zawiesza ziemię na niczym” – Hioba 26:7.

Ziemia umieszczona na filarach:

„Do JHWH należą filary/podpory ziemi: na nich świat położył/ustanowił” – 1 Samuela 2:8.

„On ziemię wzburza/porusza w posadach, tak że trzęsą się jej filary/podpory/kolumny słupy(H5982)” – Hioba 9:6.

„Założyłeś ziemię na jej podstawach, by się nie zachwiała na wieki wieków” – Psalm 104:5.

„Choćby chwiali się mieszkańcy ziemi, Ja umocniłem jej filary” – Psalm 75:3 (w niektórych tłumaczeniach 75:4).

Z tego wynika, że ziemia może zostać poruszona – ale nie oznacza to, że się stale porusza.

Niebo ma również filary:

„Filary/kolumny/słupy/podpory niebios chwieją się i są przerażone z powodu Jego zgromienia” – Hioba 26:11.

Ziemia posiada filary, na których „położony został świat” (1 Sam 2:8), a które mogą zostać poruszone (Hioba 9:6). Również niebo ma swoje filary (Hioba 26:11), które drżą pod mocą Bożego rozkazu.

Jednocześnie całość – ziemia wraz ze sklepieniem – jest „zawieszona na niczym” (Hioba 26:7). Oznacza to, że cała ta struktura nie opiera się na żadnym fizycznym fundamencie w przestrzeni. Nie jest zawieszona na linach, nie leży na słupach sięgających nieskończoności – ale utrzymywana jest wyłącznie przez moc Boga, poza znanym mechanizmem fizycznym.

W ten sposób Biblia prezentuje świat jako zamkniętą, trwałą, funkcjonującą strukturę:

z filarami ziemi i nieba,
oraz z całością zawieszoną nad pustką.

7 – Ziemia ma cztery rogi/kąty/narożniki

„I podniesie znak dla narodów, i zgromadzi wygnańców Izraela, i rozproszonych z Judy zbierze z czterech kątów/rogów/krawędzi(H3671) ziemi” – Izajasza 11:12.

„Synu człowieczy, tak mówi Wszechmocny Pan do ziemi izraelskiej: Koniec! Koniec nadchodzi na cztery kąty/rogi/krawędzie(H3671) ziemi!” – Ezechiela 7:2.

„Potem ujrzałem czterech aniołów stojących na czterech kątach/narożnikach(G1137) ziemi, powstrzymujących cztery wiatry ziemi, aby nie wiało ani na ziemię, ani na morze, ani na żadne drzewo” – Objawienie 7:1.

„I wyjdzie, aby zwieść narody, które są na czterech kątach/narożnikach(G1137) ziemi, Goga i Magoga, aby ich zgromadzić do bitwy; a liczba ich jest jak piasek morski” – Objawienie 20:8.

W przynajmniej czterech miejscach Pismo Święte używa słów, które oznaczają fizyczne kąty/narożniki ziemi – nie w sensie przenośnym, ale geometrycznym. Nie są to „końce świata” w sensie poetyckim – lecz wyraźne, określone granice.

Wersety mówią o ziemi mającej cztery wyraźne punkty narożne, co nie pasuje do kulistego modelu.