IHS, zgodnie z trendem światowym i religijnym, to skrót od greckiego imienia Chrystusa: Jesu.

Zobaczmy, czy ten skrót jest biblijny czy wymyślony.

Co znaczy ΙΗΣΟΥΣ?

W języku greckim imię Jesu-s to: ΙΗΣΟΥ-Σ oraz Iēsou-s.

Przypomnę, że rdzeń imienia Chrystusa w Greckim to: Jesu. Formy: Jesus-s i Jesu-n, to odmiany imienia.

Podajmy przykład.

W języku polskim imię Tomek odmieniamy i zdrabniamy na: Tomeczek, Tomuś, Tomkowi itd. Jednak podstawową formą imienia jest: Tomek. Jeżeli ktoś będzie chciał przenieść imię Tomek na inne języki, to nie weźmie formy: Tomkowi czy Tomka, tylko podstawową formę: Tomek.

Tak samo jest z imieniem Chrystusa. Nie przenosimy na polski odmianę grecką imienia: Jesu-s czy Jesu-n, tylko formę podstawową: Jesu.

A więc, trzy pierwsze litery tego imienia w zapisie greckim to: ΙΗΣ (czyli: iota – eta – sigma).

W alfabecie łacińskim zapisali to jako: IHS (również jako IHC, bo greckie sigma było zapisywane jako „C”).

Z czasem zaczęto przypisywać temu skrótowi np.: Iesus Hominum Salvator – Jesu-s, Zbawiciel ludzi.

Jak powstało IHS z ΙΗΣΟΥΣ

W Nowym Testamencie imię „Jesu-s” zapisuje się jako: ΙΗΣΟΥ-Σ oraz Iēsou-s.

ΙΗΣΟΥΣ to duże litery imienia Chrystusa, coś jak „JESU-s” po polsku.

Ἰησοῦ to małe litery imienia, czyli Jesu.

Wielkie litery (ΙΗΣΟΥΣ)	Małe litery (Ἰησοῦ)	Nazwa litery	Wymowa po polsku
Ι	Ἰ	iota	i-j
Η	η	eta	e
Σ	σ	sigma	s
Ο	ο	omikron	–
Υ	ῦ	upsilon	u
Σ	—	—	(s)

Tak wygląda prawidłowy skrót imienia ΙΗΣΟΥΣ:

Ι (iota) = „I”
Η (eta) = „E”.
Σ (sigma) = „S”

W średniowieczu, kopiści przepisujący litery, chyba nie znali dobrze greki, albo zrobili celowy błąd.

W taki sposób to zrobili:

Ι → I (ok, to się zgadza).
Η → H (tu jest błąd – grecka eta wygląda jak łacińskie „H”, więc uznano ją za „h”, a powinno być „e”).
Σ → S (sigma wygląda jak „C”, ale przyjęto prawidłową formę „S”. Tutaj się nie pomylili…).

Z pierwszych liter imienia Chrystusa: ΙΗΣ zrobili łacińskie: IHS, a powinni z greckiego: ΙΗΣ zrobić łacińskie: IES. W takiej formie skrót imienia jest prawidłowy. Tak samo zrobili błąd przenosząc greckie imię Chrystusa: Jesu na polskie: jezu. Nie ma literki „z” w greckim imieniu.

Nie wiadomo, czy te błędy zrobili celowo czy przypadkiem. Jednak, gdyby zrobili to przypadkowo, to w końcu ktoś zmieniłby na prawidłowe formy. Do dzisiaj tego nie zrobili. Dlaczego?

Podsumowanie skrótu IHS

Nie ma w Nowym Testamencie skrótu: IHS. Skrót ten powstał poprzez błędne przepisywanie liter greckich na łaciński.

Dlatego IHS nie pochodzi od imienia Chrystusa: Jesu.

Większy sens skrótu IHS to wyrażenie: Iesus Hominum Salvator.

Oznacza: Jesu – Zbawiciel ludzi lub Jesu – Zbawiciel rodzaju ludzkiego.

Czy na krzyżu był napis: INRI?

Skrót INRI pochodzi z łacińskiego napisu, który — według Ewangelii — został umieszczony nad głową Chrystusa na krzyżu. Jest to skrót od:

Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum, czyli: Jesu-s Nazarejczyk, Król Judejczyków.

„A Piłat sporządził też napis i umieścił go nad krzyżem; a było napisane: Jesu-s Nazarejczyk, Król Judejczyków” – Jana 19:19.

Napis sporządzono w trzech językach:

Język	Treść napisu
Hebrajski	ישוע הנצרי מלך היהודים
Grecki	Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος ὁ Βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων
Łaciński	Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum – (INRI)

Na krzyżu nie było skrótu: INRI. Zgodnie z powyższym wersetem była pełna nazwa:

Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum, czyli: Jesu-s Nazarejczyk, Król Judejczyków.

Dlaczego imię Chrystusa w tym napisie jest: Jesu-s?

Ponieważ imiona w greckim odmieniają się. Dlatego wzięto formę z mianownika:

Przypadek	Forma grecka	Transliteracja	Wymowa	Znaczenie / przykład użycia
Mianownik (kto? co?)	Ἰησοῦ-ς	Iēsou-s	Jesu-s	Jako podmiot zdania np. „Jesus mówił…”
Dopełniacz (kogo? czego?)	Ἰησοῦ	Iēsou	Jesu	np. „uczniowie Jesusa”, „imię Jesusa”
Celownik (komu? czemu?)	Ἰησοῦ	Iēsou	Jesu	np. „objawił się Jesusowi”
Biernik (kogo? co?)	Ἰησοῦ-ν	Iēsou-n	Jesu-n	np. „widzieli Jesusa”
Wołacz (o!)	Ἰησοῦ	Iēsou	Jesu	np. „Jesusie, Synu Dawida!”