Przypomnę, że jest to jedyne święto wiary, święto religijne, jakie nakazał obchodzić Chrystus swoim wyznawcom. Inne święta, które obchodzą religie, oprócz Pamiątki są ludzkim dodatkiem.
„Na to rzekł im Jeszu: Amen, amen, powiadam wam, jeśli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego i pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie.
Kto spożywa Ciało moje i pije Krew moją, ten ma życie eonowe(wieczne), a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Albowiem Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem.
Kto spożywa Ciało moje i pije Krew moją, we Mnie mieszka, a Ja w nim.
Jak mię posłał Ojciec, który żyje, a Ja przez Ojca żyję, tak i ten, kto mnie spożywa, żyć będzie przeze Mnie” – Jana 6:42-46.
Zobaczmy skróconą wersje drogi Chrystusa do śmierci.
Zapraszam do części pierwszej.
1 – Chrystus wygłasza proroctwo o Swojej śmierci:
“A gdy nadeszła pora, zajął miejsce przy stole, a apostołowie z Nim. I rzekł do nich: Gorąco pragnąłem spożyć tę wieczerzę paschalną z wami przed Moją męką/cierpieniem; powiadam wam bowiem, iż nie będę jej już spożywał, aż nastąpi spełnienie w Królestwie Bożym.
I wziął kielich, i podziękował, rzekł: Weźcie go i rozdzielcie między sobą; powiadam wam bowiem, iż odtąd nie będę pił z owocu winorośli, aż przyjdzie Królestwo Boże” – Łukasza 22:14-18. (Jeszu.org)
2 – Finansjera żydowska/Nierządnica skazała Chrystusa na śmierć:
„Wtedy arcykapłani i faryzeusze zwołali Radę Najwyższą(Sanhedryn) i mówili: Cóż uczynimy? Człowiek ten dokonuje wiele cudów.
Jeśli Go tak zostawimy, wszyscy uwierzą w Niego; wtedy przyjdą Rzymianie i zabiorą naszą świątynię i nasz naród.
A jeden z nich, Kaifasz, który tego roku był arcykapłanem, rzekł do nich: Wy nic nie rozumiecie i nie bierzecie tego pod uwagę, że lepiej jest dla was, gdy jeden człowiek umrze za lud, niż miałby zginąć cały naród.
A tego nie mówił sam z siebie, ale jako arcykapłan w owym roku prorokował, że Jeszu miał umrzeć za naród.
A nie tylko za naród, lecz też aby zebrać w jedno rozproszone dzieci Boże.
Od tego też dnia naradzali się, aby Go zabić„– Jana 11:47-53. (Jeszu.info)
3– Chrystus przepowiada zdradę:
“…Jeszu, wstrząśnięty do głębi, oświadczył, mówiąc: Amen, amen, powiadam wam: jeden z was Mnie wyda.
Wtedy uczniowie spojrzeli po sobie w niepewności, o kim mówi.
A jeden z Jego uczniów, ten, którego Jeszu miłował, położył się na piersi Jeszu.
Skinął więc na niego Szymon Piotr i rzekł do niego: Zapytaj, kto to jest. O kim mówi?
A on, położywszy się na piersi Jeszu, zapytał Go: Panie, kto to jest?
A Jeszu mu odpowiedział: To jest ten, któremu Ja podam umoczony kawałek chleba. Wziął więc kawałek, umoczył go i dał Judzie(Judasz), synowi Szymona Iskarioty.
A zaraz potem wszedł w niego szatan. Rzekł więc do niego Jeszu: Czyń zaraz, co masz czynić.
Ale tego żaden ze współsiedzących nie zrozumiał, po co mu to rzekł.
A ponieważ Judasz był skarbnikiem, przypuszczali niektórzy, iż Jeszu mu rzekł:
Nakup, czego nam trzeba na święto, lub żeby coś dał ubogim.
On więc, wziąwszy kawałek chleba, natychmiast wyszedł, a była noc” – Jana 13:21-30. (Jeszu.org)
4 – Zdrada i schwytanie Chrystusa:
“Potem wyszedł i udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną: towarzyszyli Mu także uczniowie.
Gdy znaleźli się na miejscu, powiedział do nich: Módlcie się, aby nie ulec próbie.
A sam oddalił się od nich, jakby na rzut kamienia, i padłszy na kolana, modlił się, mówiąc: Ojcze, jeśli chcesz, oddal ten kielich ode Mnie; wszakże nie Moja, lecz Twoja wola niech się stanie.
A ukazał Mu się poseł(anioł) z nieba, umacniający Go.
I pogrążony w boju jeszcze usilniej się modlił; i stał się Jego pot jak krople krwi, spadające na ziemię.
A wstawszy od modlitwy, przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących ze smutku.
I rzekł do nich: Dlaczego śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie ulegli próbie.
Gdy On jeszcze mówił, nadeszła zgraja, a na jej czele jeden z dwunastu, imieniem Juda(Judasz), i ten zbliżył się do Jeszu, aby Go pocałować.
Jeszu zaś rzekł do niego: Judo, pocałunkiem wydajesz Syna Człowieczego?
A ci, którzy byli przy Mim, widząc, na co się zanosi, rzekli: Panie, czy mamy bić mieczem?
I uderzył jeden z nich sługę arcykapłana, i odciął mu prawe ucho.
A Jeszu odezwał się i rzekł: Zaniechajcie tego! I dotknąwszy ucha, uzdrowił go.
Wtedy rzekł Jeszu do arcykapłanów i dowódców straży świątynnej, i starszych, którzy podeszli do Niego: Jak na zbójcę wyszliście z mieczami i kijami?
Gdy codziennie bywałem z wami w świątyni, nie podnieśliście na Mnie ręki. Lecz to jest wasza pora i moc ciemności.
Schwytali Go zatem, poprowadzili i wprowadzili do domu arcykapłana. Piotr natomiast podążał w pewnej odległości” – Łukasza 22:39-54. (Jeszu.org)
5 – Powieszenie na krzyżu Króla Judejczyków:
“A gdy przyszli na miejsce, zwane Golgota, co znaczy Miejsce Czaszki,
dali Mu do picia wino zmieszane z żółcią; i zasmakował, ale nie chciał pić.
A gdy Go przybili do krzyża, rozdzielili szaty Jego, rzucając o nie losy, po czym usiedli i pilnowali Go.
I umieścili nad Jego głową napis z podaniem jego winy: Ten jest Jeszu, Król Judejczyków.
Wraz z Nim ukrzyżowali wówczas dwóch złoczyńców, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy.
A ci, którzy przechodzili w pobliżu, ubliżali Mu, kiwając głowami, i mówili: Ty, który niszczysz świątynię i w trzy dni ją odbudowujesz, ratuj Siebie Samego, jeśli jesteś Synem Bożym, i zejdź z krzyża.
Podobnie i arcykapłani wraz z uczonymi w Piśmie i starszymi wyśmiewali się z Niego i mówili:
Innych ratował, a siebie samego ratować nie może, jest Królem Iszraelskim, niech teraz zejdzie z krzyża; a uwierzymy w Niego.
Pokładał ufność w Bogu; niech teraz Go uratuje(wybawi), jeśli Go uznaje, powiedział przecież: Jestem Synem Boga” – Mateusza 27:33-43. (Jeszu.org)
6 – śmierć Chrystusa:
“A gdy nadeszła godzina szósta(dwunasta naszego czasu), ciemność na całej ziemi się stała, aż do godziny dziewiątej(piętnasta naszego czasu).
O godzinie dziewiątej(piętnasta naszego czasu) zawołał Jeszu donośnym głosem: Eloi, Eloi, lama sabachtani? Co się wykłada: Boże mój, Boże mój, czemu Mnie zostawiłeś(opuściłeś)?
A niektórzy z tych, co stali obok, gdy to usłyszeli, mówili: Oto Elija(Eliasza) woła.
I przybiegł jeden, napełnił gąbkę octem, włożył ją na trzcinę i dał mu pić, mówiąc: Poczekajcie, zobaczymy, czy przyjdzie Elija(Eliasz), aby Go zdjąć.
Jeszu zaś zawołał donośnym głosem i wydał ostatnie tchnienie.
Wtedy zasłona świątyni rozdarła się na dwoje, od góry aż do dołu.
A setnik, który stał naprzeciw, gdy zobaczył, że w taki sposób wydał ostatnie tchnienie, powiedział: Ten człowiek naprawdę był Synem Boga” – Marka 15:33-39. Jeszu.org
https://jeszu.info/post/o-ktorej-godzinie-umarl-chrystus-o-9-wieczorem-czy-o-godzinie-15
Czy jesteś gotowy Czytelniku?
Uczestnictwo w Pamiątce śmierci Chrystusa w tym najważniejszym święcie jest dla chrześcijanina obowiązkiem i dumą.
Aby godnie zjeść chleb i wypić wino, należy spełnić kilka warunków:
„Albowiem, ilekroć ten chleb jecie, a z kielicha tego pijecie, śmierć Pańską zwiastujecie/ogłaszacie, aż przyjdzie.
Z tego powodu, kto by jadł chleb i pił z kielicha Pana niegodnie/lekceważąco/nieodpowiednie, winien będzie ciała i krwi Pana.
Niech więc człowiek bada samego siebie i tak niech je z [tego] chleba, i niech pije z tego kielicha.
Kto bowiem je i pije niegodnie/lekceważąco/nieodpowiednie, sąd/wyrok własny je i pije, nie rozróżniając ciała Pańskiego” – 1 Koryntian 11:26-29.
Oto warunki:
1 – Uwierzyć w prawdzie imię Chrystusa:
„A to jest przykazanie Jego, abyśmy uwierzyli w imię Jego Syna, Jeszu Chrystusa i miłowali jedni drugich, jak dał przykazanie nam” – 1 Jana 3:23.
Zobacz dlaczego: Jeszu-Jesu => https://jesu.pl/dlaczego-jest-tak-duzo-problemow-z-imieniem-chrystusa
2 – Zanurzyć się w prawidłowe imię Chrystusa:
„I stało się, gdy Apollos przebywał w Koryncie, Paweł przeszedł wyżynne części i przyszedł do Efezu. Tam spotkał jakichś uczniów. I zapytał ich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy uwierzyliście? A oni mu na to: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty. Powiedział także do nich: w co więc zostaliście zanurzeni? Powiedzieli: w Jana zanurzeniu(908). Powiedział więc Paweł: Jan w prawdzie zanurzył(907), zanurzeniem(908) zmiany myślenia, mówiąc ludowi, żeby uwierzyli w Tego, który idzie po nim, to jest w Pomazańca Jeszu. A gdy to usłyszeli, zostali zanurzeni(907) w imię Pana Jeszu„- Dzieje 19:1-5.
Zapraszam do komentowania, wyrażania swojej opinii: